Kalkınma Bakanlığı tarafından birincisi 12-13 Eylül 2012 tarihlerinde Ankara'da gerçekleştirilen 10. Kalkınma Planı , " Sürdürülebilir Orman Yönetimi Özel İhtisas Komisyonu” (SOY-ÖİK) "nun ikinci toplantısı 13 Kasım 2012 tarihinde Ankara Sheraton Oteli’nde düzenlendi.
Çölleşme ve Erozyonla Mücadele Genel Müdürü Hanifi Avcı başkanlığında gerçekleştirilen toplantıda; Sürdürülebilir Orman Yönetiminin amaç ve politikaları, politikalara dönük eylemler ile dönüşüm alanları tartışıldı.
Genel Müdür Avcı yapmış olduğu açılış konuşmasında; geçmiş durum ve mevcut durumun iyi analiz edilerek, gelecekle ilgili değerlendirme, çözüm önerileri ve beklentilerin iyi belirlenmesi gerektiğini, 9.Kalkınma Planı ve daha önceki kalkınma planlarından sonra ormancılık teşkilatında ne gibi değişikliklerin yapıldığını, bu gün ormancılık alanında yapacağımız çalışmalarda nerede neler yapacağız, nerede potansiyelimiz var gibi soruların iyice görülmesi gerektiğini aktardı.
Bugün ormanlarımızın %48’ inin bozuk olarak ifade edilebileceğini ifade eden Genel Müdür Hanifi Avcı sözlerine şöyle devam etti; “ Bozuk orman alanlarımızın ne kadarının envanterini yaptık ? Bu bozuk ormanların ne kadarını iyileştirebileceğimiz, bunun ne kadarının odun dışı, ne kadarının diğer amaçlar için kullanılacağının envanteri var mı? Yapacağımız çalışmalarda toprak yapımızı, arazi durumumuzu, doğal kaynaklarımızı çok iyi bilmemiz gerekir. Halkımızın bu ormanlardan verimli ve etkili bir şekilde faydalanması için yerinde ve etkili bir planlama ve faydalanma yapılmalıdır. Geçmişte biz ormanları değerlendirirken hep odun verimine göre değerlendirdik oysaki ormanlarımızın diğer fonksiyonları da göz önünde bulundurulmalıdır. Biz ne zaman ormanları faydalanılma durumuna göre fonksiyonlarına ayırırsak işte o zaman yerinde ve etkili bir faydalanılma sağlanmış olacaktır.
İyi bir değerlendirme yaptıktan sonra gelecekle ilgili çok yönlü planlama yapmamız gerekir. Orman köylüsünün geçmişten gelen hakları göz ardı edilmeden onların da en etkili şekilde faydalanması yönünde bir planlama yapılmalıdır. Planlama yapılırken mevcut kaynaklar ve mevcut ihtiyaçlar da göz önüne alınmalıdır. Devlet kanadında ormancılık çalışmalarını yaparken özel sektör ne durumda bu da incelenerek çalışmalar ona göre yapılmalıdır.
Planlamalar yapılırken katılımcılık anlayışı da göz önünde bulundurulmalıdır. Katılımcılık anlayışı sadece birkaç kişiyi toplantıya çağırmak değildir. Katılımcılık; ilgi gruplarının yaptığımız çalışmalara katkı sağlaması, yapılan çalışmalardan etkilenecek kişi ve kurumların da katkıda bulunmasıdır. Ormancılık alanında bir çalışma yaparken amaçlar net şekilde belirlenmelidir.
Şimdi bir orman fidancılığı sektörü var ki buda ormancıların konusu olmasına rağmen Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’nın bünyesinde yürütülüyor. Bu sektör sadece devlet kanalı ile yürütülmemeli özel sektör de bu konuda teşvik edilmelidir. Odun dışı orman ürünlerindeki durumlar göz ardı edilmemelidir. Ne durumdayız ve ne yapmamız gerekir bunun çok iyi analiz edilmesi gerekir. Ormanların ekosistemler içerisindeki sağladığı faydalar da fiyatlandırılmalıdır. Pek çok ülkede ormanların sağladığı yararlara göre fiyatlandırma yapılmıştır.
Diğer bir konu da gelecekle ilgili ihtiyaçlar göz önüne alınarak planlama yapılması gerekliliğidir. Orman işçiliği ve orman işletmeciliğinin sosyal problemler ve vadi fiyatlar sorunları vardır. Bu sorunlara karşı alınacak önlemler ne olmalıdır.
Ormancılığın yine sadece ormanla alakalı olmayan sorunları da vardır. Eskiden ormanlarda “her türlü hayvan otlatılması yasaktır” ibaresi vardı ki daha sonra bu politika değiştirilerek gıda güvenliği açısından ormanların ot üretimi fonksiyonu da göz önüne alındı. Yani ormancılıkta otlatmanın ve planlanmasının düşünülmesi, bu nedenle ormancılık yapılırken otlatmanın da düzenlenmesi ve orada yaşayan insanların da bir şekilde geçiminin sağlanması gerekir.
Bizlerin ormanlarımızın üzerinde, orman bilgi sistemlerinin oluşturulmasında, korunmasında, denetim mekanizmasının oluşturulmasında eksikliklerimizi görüp ona göre bir sistem oluşturmamız gerekir. Gerek uluslararası ilişkilerimizde gerekse ormancılık politikamızda sorunların belirlenip ele alınması gerekiyor. Ormancılığın geleceği ve sorunların çözümü açısından geçmişten bu güne yaşanan sorunların belirlenip gelecekteki ormancılık politikasının geleceği açısından burada yapılacak çalışmalar önemlidir. Bazen biz çalışma yaparken geçmişi unuturuz oysaki bu gün iyi bir ormancılık politikası izleyebilmek için geçmişi iyi değerlendirmek gerekir. Türkiye ormancılığı tarihsel bir süreç içerisinden geçmiştir. Bu tarihsel sürecin çok iyi değerlendirilmesi gerekir. Bir bölgede ormancılık planları yaparken mutlaka yöre halkının da katılımı sağlanarak yapılmalıdır.”
